یادم می آید وقتی دختر بچه ای خردسال بودم ، کتاب ها در من شعف زیادی را برمی انگیخت و از طرفی کار با دست نیز اشتیاق زیادی را در من زنده می کرد . بخاطر می آورم که اغلب اوقات اگر توی حیاط مان مشغول بازی نبودم، با کتاب های پدر و یا چرخ خیاطی مادر ! و یا به کشیدن نقاشی و درست کردن کاردستی مشغول بودم .

تمام آنچه یک دختر بچه آتنا تایپ می تواند داشته باشد.

وقتی حرف از عمل، اکت یا رفتار ما آدمیان می شود ، یک کوشه کار که کوشه مهمی هم هست، به بحث استعداد مربوط می شود . ( بماند که موافقان و مخالفان استعداد زیاد هستند و هر کدام نظریات خود را دارند ) اما چیزی که می خواهیم اینجا در موردش صحبت کنیم این است که استعداد ذاتی کودک چقدر در رشد یک الگو در روانش و به تبع آن در رفتارش موثر است ؟

بر خلاف نظریه ای که کودک را همچون لوح سفیدی تجسم می کرد، یونگ و روانکاوان یونگی معتقد هستند، که کودکان با برخی ویژگی های شخصیتی به دنیا می آیند.

مصمم،با اراده،کنجکاو،انزوا خواه،معاشرتی،آرام،پرانرژی و برخی با درصد بالایی از درونگرایی و برخی دیگر با درصدی از برون گرایی .

پس این طور می توان گفت : که کودک از همان ابتدا با ویژگی های برخی الگو ها همخوانی بیشتری داشته و به سمت آن الگو متمایل تر است .

خانم شینودابولن می گوید : وقتی دختر بچه ای به سن دو تا سه سالگی می رسد، خصلت های نمادین الهه های اسطوره ای خاصی ( کهن الگوها ) را بروز می دهد. دختر بچه مطیعی که به راحتی با خواسته مادرش کنار می آید، تفاوت زیادی با دختربچه ای دارد که می خواهد خودش محیط پیرامون اش را کشف کند، تفاوتی به اندازه پرسفون و آرتمیس.