شاید یکی از بیشترین توصیه ها برای زنان در مذاکره و گفت و گو ها همین باشد که بخواهند … ! صحبت کنند و خواسته خودشان را به زبان بیاورند .
اما این شاید در عمل آسان باشد، یا شاید با خیل عظیم کسانی رو به رو باشیم که خواستن و نرسیدند ، بیان کردند و به در بسته خوردند .
پس اینجا این که چگونه بیان کنیم هم حائز اهمیت می شود .
در بیشتر مواقع تجربه خودم و دیدن زنانی که وارد گفت و گو می شوند این است که از موضع ضعف ، با تردید و ترس شان وارد شده و نتیجه خوبی نمی گیرند . ( نمی گویم نباید تردید داشت یا اصلا مگر می شود نترسید !؟ )
نکته مهم این است که ابتدا به احساس خود آگاه باشید ، و با اعتماد به نفس در گفت و گو وارد شوید . و بجای این که نتیجه منفی را در ذهن خود مجسم کرده و آن را تصویر سازی کنید و با خود بگویید من که می دانم نمی شود و چه بسا منصرف شوید در خلال همین تصویر سازی ها !
تصمیم بگیرید ، آگاهانه بر احساسات خودتان وافق شوید ، برای حرف و خواسته تان آمادگی داشته باشید و قاطعانه حرفتان را بگویید .
در پست قبل از آسیب پذیری و این که خودتان باشید نوشتم ، حتما سری بزنید و آن یادداشت را بخوانید .
فراموش نکنید که هر گفت و گو می تواند برای شما فرصتی باشد برای چیزی که می خواهید و چیزی که می توانید به آن برسید و باشید .
این چیزی است که خیلی از ما یاد نگرفته ایم ! و به شرایط پیش رو از زوایه تصمیمیات ممکن نگاه می کنیم، نه از زاویه فرصت های مذاکره پذیر ، یا یک پیشنهاد را قبول می کنیم و یا رد می کنیم و یا از ابتدا منصرف شده و گفت و گو را آغاز نکرده و از آن صرف نظر می کنیم .
این یک پروسه است و یک شبه اتفاق نمی افتد، شما در یک بار گفت و گو و پا گذاشتن بر روی ترس و تردید ها نمی توانید این مهارت را به دست آورید . اما قطعا به مانند هر مهارت دیگر با تکرار و استمرار حتی به شکل امتحانی و در کوچک ترین مورد مثل ورود در یک فروشگاه برای خرید و … این را تست کرده و نتایج آن را ببینید .
اگر موفق نشدید مایوس نشوید و ادامه دهید !
شاید تکنیک های زیادی در خصوص پا گذاشتن روی تردید و ترس ها و رفع خجولی و شهامت باشد، اما در کنار آن اقدام ، اقدام ، اقدام و باز هم اقدام معجزه می کند !
فراموش نکنید که پرسیدن هیچ ضرری ندارد و تقریبا می شود سر هر چیز مذاکره کرد .