وقتی از زنانگی صحبت می کنم ، اغلب برای آنانی که خود را محدود به معنای سطحی کلمات می دانند، این واژه را در بُعد جنسیت زده آن دیده و دریافت می کنند .

اما به قول رابرت الکس جانسون ای کاش زبان مان آنقدر جنسیت زده نبود که می شد معنای کلمات را در پهنایی وسیع تر  آن دید … و معطوف به جنسیت قرار نمی گرفت .

شاید این طور زنانگی و مردانگی را ورای آن چه در اذهان می آید و آن را تفسیر می کند، می دیدیم .

باری زنانگی، صرفا نه جنس زن و جنسیت آن ، بلکه مفهومی فراتر از آن است که در روان ما با مفاهیمی چون پرورش، احساس،عواطف،شهود،اشتیاق،رویا،رابطه،وابستگی،انعطاف،آسیب پذیری و … گره خورده است .

دریغا که این خصایص را آن چنان در دیگ ضعف و ناتوانی پخته و با چشم حقارت بدان ها نگاه کرده اند که اکنون که بهشان توجه می کنیم شاید این در ذهنمان خطور کند که برای بردن و بودن در دنیای مرد محور امروز اینان جوابگوی زندگی نیستند .