آنچه ما از مذاکره به ذهنمان متبادر می شود این است که به هزار راه درست و هزار بی راهه، با هزار قسم و آیه ، توسل به هر چیزی یک بله از طرف مقابل ستانده خیال خود و عالمی را راحت کنیم .

دریغا که این نوع رفتار در مذاکره جواب عکس داده اشخاص در برابرتان موضع دفاعی می گیرند .

زمانی را به خاطر بیاورید که اصرار شخصی باعث شده روی دنده لج بیفتید و اگر قلبن هم راضی به بله گفتن بودید، آن را پس زده موضع گرفته اید .

الان که این سطور را می خوانید می بینید که این برخورد برایتان آشناست .

انسان ها اگر تحت فشار  قرار بگیرند به شکل ناخودآگاه به موضع دفاعی می روند . اما ما این را بواسطه علاقه مان برای گرفتن بله ، متوجه نمی شویم . همچنان دنبال راه حل می گردیم که از هر راه مستقیم و غیر مستقیم به آن برسیم .

شاید بگویید خب یعنی در مذاکره باید دنبال چه چیزی باشم ؟

اولین قدم شما باید اطمینان خاطر دادن به شخص مقابل باشد تا او را از لاک دفاعی خارج کرده بتوانید با او گفت و گو کنید .

زنان بخصوص آن دسته از زنانی که در دسته رابطه محور قرار می گیرند، عمدتا به دلیل اهمیتی که به روابط شان می دهند آن را در اولویت قرار داده هر کجا ببینند گرفتن بله ممکن است به آن ها و روابط شان آسیب زند، دست می کشند .

این نوع برخورد بویژه زمانی که طرف مقابل مرد باشد یا موضوعی که برای زن از درجه اهمیت بالایی برخوردار باشد می تواند حساس تر شود .

شاید زنان بواسطه نوع زیست و فرهنگی که در آن رشد کرده اند در مذاکره انفعالی عمل کنند و این فرصت را در اختیار طرف مقابل بگذارند تا او بله را بگیرد . اما نکته ای که حائز اهمیت است این است که زنان توانایی ایجاد جو اعتماد برانگیز را دارند.

و از آن جایی که صرفا به نتیجه نگاه نمی کنند ( بویژه زنان دسته ی رابطه محور ) برای همین مجموعه ای از شرایط را در مذاکره لحاظ می کنند . که این می تواند از جهتی مفید و از جهتی آسیب زا شود .

چرا که اگر طرف مقابل شخصی باشد که عادت به بله گرفتن در همان ابتدای مذاکره را دارد می تواند با دست گذاشتن روی نقاط ضعف زن به خواسته اش برسد .

لذا به عنوان یک زن در ابتدا بدانید که حاضر هستید تا چه حد امتیاز بدهید و مسئله را چگونه قرار است حل کنید  .

شما مذاکره می کنید تا مسئله ای ، تعارضی حل شود این را فراموش نکنید .